اتفاق نو

زمانیکه سرباز بودم ، یه شب با چندتا از دوستان دور هم جمع بودیم و داشتیم واسه همدیگه یادگاری مینوشتیم ، دفتر خاطراتم رو به سید یادم تا برام یادگاری بنویسه سید اهل شیراز بود و پسر باحالی بود ، وقتی یادگاریشو خوندم دیدم نوشته :«از من به تو نصیحت ، این دختره به درد تو نمیخوره» 

ازش پرسیدم قضیه این دختره چیه؟خندید و گفت :ده سال دیگه تو کنار زنت نشستی و این یادگاری رو میخونی و زنت میپرسه اون دختره کیه؟و تو مجبور میشی به من زنگ بزنی تا من بگم شوخی کردم و دختری در کار نبوده 

از اون روزا پانزده سال گذشت و من دیشب کنار زنم نشسته بودم و داشتم یادگاریها رو میخوندم 

اما خبری از سید نیست ، (یکی از روزهای محرم توی پادگان ، سید در حالی که داشت از بالابر استفاده میکرد ، سرش گیر افتاد و جان داد)

گاهی یه عشق بعد از 14سال برمیگرده و دلتنگت میشه 

و بعد ناگهان یک شب، بی صدا میره 

انگار هرگز نبوده 

و این تویی که باید بغض بیست ساله ات رو لبخند بزنی 

و چه راست میگفت ؛گاهی باید خندید و رد شد

? تو که از جنس نماندن بودی پس چرا سنگ زدی برکه آرامم را؟؟؟

.......................................

? من بمیرم هم نمیگویم بمان اما بمان 

.......................................

?درد یعنی که نماندن به صلاحش باشد ، بنویسی که خدا پشت و پناهش باشد

آنقدر شعر مرا خواندی و گفتی احسنت 

فکرت افتاد که شاید تو دلیلش باشی؟؟؟

شک ندارم یار من سر رشته اش موسیقی است 

بس که با احوال من ساز مخالف میزند

خواب نمیبرد مرا 

یار نمیخرد مرا

مرگ نمیدرد مرا 

آه چه بی بها شدم

گفتم شده ای تو لیلی و من مجنون 

از غصه تو دلم شده کاسه خون 

بعد از سخنان من دهانش باز شد 

خمیازه کشید و گفت، خیلی ممنون

بدست آور دل من را ، چ کارت با دل مردم

تو واجب را بجا آور رها کن مستحب ها را

گاهی فقط باید سکوت کرد ، خیلیا همزبون نیستن همدرد نیستن، اصلا میدونی این روزا همه دوست دارن هنرپیشه بشن واسه همینه اینقدر نقش بازی میکنن 

سکوت کن

دردهات رو واسه خودت نگه دار 

بجای گذاشتن سر روی شونه کسی بهتره سر به دیوار بذاری و ....

حداقل دیوار با نگاهش تو رو تحقیر و تمسخر نمیکنه

مهربون بودن بعضی ها

مثل ماکت های گوشی توی موبایل فروشیه،

فقط به درد ویترین میخوره